فلومتر اکسیژن چیست ؟
فلومتر اکسیژن که به آن فلومتر نیز گفته می شود، قسمتی از وسیله ای میباشد که جریان گاز اکسیژن را تهیه و تنظیم می کند و آن را برای بیمار مرطوب می سازد. فلومتر اکسیژن پایین مجموعه تجهیزات پزشکی محسوب می شود و استفاده از این وسیله به دلیل چالش کووید 19 ارتقا بخش اعظمی یافته است. همت دقیق فلومتر، بیمار را مطمئن می سازد که استنشاق اکسیژن طبق تجویز پزشک معالج صورت میگیرد. فلومتر جریان اکسیژن را به درستی اندازه گیری می کند و در مریضخانه ها و سایر مرکز ها پزشکی از آن به کار گیری های فراوانی می شود. اطلاع از شرایط جذب اکسیژن بیمار یکی از کاربردهای فلومتر محسوب می شود.
همونطور که تا قبل از این اشاره شد، فلومتر وظیفه دارااست نرخ اکسیژن استنشاقی بیمار را دقیقا تهیه کند. دکتر معیار مصرف اکسیژن را بر حسب لیتر بر دقیقه برای بیمار تجویز می کند و این جریان توسط فلومتر اکسیژن بر حسب لیتر بر دقیقه تهیه و تنظیم می شود. فلومترها واحد سنجش توجه متفاوتی دارند که به کاربرد آنان برای بیماران خراب تنفسی و نوزادان بستگی دارد.
بیمار از طریق ماسک اکسیژن، اکسیژن بدون رطوبتی را در نرخ های بالا استنشاق می کند. نبود رطوبت در اکسیژن مجرای تنفسی بیمار را خشک خواهد کرد و ممکن است به آن صدمه بزند. به همین دلیل فلومترها یا مانومترها یک بخش مرطوب کننده داراهستند که شکل آن شبیه یک لیوان است. این لیوان اکسیژن را قبل از آن که به مجرای تنفسی بیمار برسد، مرطوب می سازد. داخل این لیوان آب مقطر ریخته می گردد تا اکسیژن با آن در تماس باشد و مرطوب خواهد شد. این اکسیژن مرطوب شده از فلومتر خارج شده و به مجرای تنفسی بیمار وارد می شود. مایحتاج نیست اکسیژن نرخ های تحت را مرطوب کرد. زیرا به جای ماسک از نازل اکسیژن استفاده میگردد. بیمار در نرخ های ذیل اکسیژن از هوای باطن اتاق نیز تنفس می کند و مجرای تنفسی رطوبت مورد نیاز را دریافت می کند.
تفاوت فلومتر و مانومتر
در شرایطی که فلومتر حیران و فشارشکن داشته باشد، به آن مانومتر میگویند و در شرایطی که فشارشکن و حیران نداشته نباشد، فلومتر محسوب گردد. زمانی که اکسیژن ورودی به فلومتر بوسیله فشارشکن ها کم شده باشد، صرفا از فلومتر استفاده میگردد. برای مثال، وقتی که با به کار گیری از آداپتور اکسیژن، فلومتر به آتلت اکسیژن کنسول دیواری پیوند می خورد و اکسیژن لازم بیمار را دفاع می کند، صرفا از فلومتر استفاده شود.فلومتر زیرا آتلت ها از خط اصلی و اکسیژن ساز بیمارستان ها که فشاری حدود 5 الی 8 بار داراهستند و متعادل میباشد، تغذیه میشوند.
موقتی در حالتی که سیلندر یا کسپول اکسیژن یک منبع تغذیه اکسیژن باشد، به طبع بایستی از مانومتر مصرف شود. زیرا این سیلندرها فشاری بالا و در حدود 120 بار دارند و فشار اکسیژن بایستی به وسیله فشارشکن نادر و متعادل شود.پرشین ابزار دقیق اکسیژن ورودی به فلومتر وارد میشود و سپس طبق تجویز پزشک معالج، به صورت دقیق تهیه و تنظیم می گردد. یک گیج یار فشارشکن در مانومتر وجود داراست که وظیفه آن علامت دادن فشار خروجی از فشارشکن میباشد.
در استفاده از فلومتر اکسیژن می بایست بدین نکات توجه فرمائید.
هر فردی قادر است به آسانی با مانومتر و فلومتر کار کند. شما میتوانید با کمک شیرهای فشارشکن، لوله مدرج و حیران، فشار ورودی به فلومتر را تنظیم فرمایید تا جریان اکسیژنی که پزشک برحسب لیتر بر دقیقه تجویز کرده است را دریافت فرمائید.
به کارگیری صحیح از فلومتر اکسیژن مداقه بسیاری دارد. زیرا استعمال غلط ممکن میباشد صدمات جبران ناپذیری برای بیمار به یار داشته باشد. بدین ترتیب نکات زیر را رعایت فرمایید:
1) به طبع فلومتر اکسیژن را ضدعفونی و تمیز فرمائید. زیرا این وسیله همیشه در تماس با مجرای تنفسی بیمار میباشد و محیطی مرطوب دارد. دور و بر مرطوب مکانی مناسب برای رویش باکتری ها و میکروب ها هست. هفته ای یک بار شستشو برای دستگاه لازم میباشد.
2) درصورتیکه بیمار در گیر به عفونت های تنفسی یا کرونا هست، حتما بایستی برای بیماری آتی ضدعفونی و پاک گردد.
3) فلومتر اکسیژن بایستی حدود 2 متر از آتش و مواد آتش زا مانند کبریت، سیگار، بنزین فندک دور باشد. زیرا اکسیژن ممکن میباشد منجر به احتراق خواهد شد. از مواد چرب و روغن گریس در اطراف فلومتر اکسیژن به کارگیری نکنید.
4) در صورتی قصد دارید آب مقطر داخل فلومتر بریزید باید بلافاصله قبل از به کارگیری، این عمل را انجام دهید. استکان آب را اصلا برای زمانه وقتگیر و با قصد آماده نگه داشتن آن از آب لبریز نکنید. زیرا محافظت آب راکد قادر است خطراتی برای بیمار داشته باشد.
5) برای مرطوب سازی دستگاه به طبع از آب مقطر به کارگیری نمائید. زیرا چنانچه با آب بی آلایش مرطوب گردد، جرم و رسوب باطن فلومتر تشکیل گردد.
6) هنگام بستن دریچه نباید آن را بیشتراز حد سفت نمائید. زیرا در بلندمدت منجر به نشتی گاز از فلومتر خواهد شد.